Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ

Κι οταν σας φαίνεται απόμακρος ο περιγυρός σας , τότε θα πει πως το διάστημα τούτο είναι απροσμέντρητα πλατύ κι αγγίζει τα αστέρια. Χαρείτε το αυτό σας το μέστωμα, όπου κανένας δε μπορεί να σας ακολουθήσει. Φανείτε καλός σε κείνους που μένουν πίσω, σίγουρος για τον εαυτό σας και γαλήνιος απέναντι τους. Μην τους τυραννάτε με τις αμφιβολίες σας, μην τους τρομάζετε με τους φανατισμούς και τους ενθουσιασμούς σας. Δεν θα μπορούσαν να τους καταλάβουν.  Προσπαθήστε να επικοινωνήσετε μαζί τους γύρω σε κάτι πιστό κι απλό. Η επικοινωνία τούτη δεν θα αλλάζει, υποχρεωτικά, κάθε που σεις μεταμορφωνόσαστε. Αγαπήστε στο πρόσωπό τους, τη ζωή σε μιά μορφή της που σας είναι ξένη. Φανείτε επιεικής στους γερασμένους ανθρώπους που τους τρομάζει η μοναξιά. Η μοναξιά που σεις της παραδινόσαστε με τόση εμπιστοσύνη.

ΡΑΙΝΕΡ ΜΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

FUCK LIKE DOGS

 Απαξιωμένοι πολιτικοί, επιτροπές, οικονομία, φθορά και διαφθορά, χώρα, έλληνες, δύσκολες στιγμές, πρόβλημα, δυστάρεστες κοινωνικές εκρήξεις, λύσεις, κρίση, κάθαρση, νομοθεσία, πόθεν έσχες, τραπεζικοί λογαριασμοι, πορεία του χρήματος, εισοδήματα, περιουσιακά στοιχεία, κασσέτες, φόροι, δανεισμός.
Όταν γυρίσεις σπίτι, σέξυ εσώρουχα, κεριά, και αναμονή του αντικειμένου του πόθου! Ας είναι η δύο ημερών γνωριμία στο ιντερνετ, ή ο πρώην  που η σχέση δεν πέτυχε, ή ο παντρεμένος με τα τεράστια κενά. Απελευθέρωσε τα ζωώδη σου ένστικτα ξεδιάντροπα και άσε τη θεία Κούλα να μιλάει για αγάπες και λουλούδια. Δεν έχει ιδέα περνάς μέσα σου αγάπη μου!
Σε καιρό πολέμου το σέξ πάντα έδινε και έπαιρνε, για αυτο τσαμπουνάς δεν υπάρχουν σχέσεις στην εποχή μας, ενώ ο ίδιος σκυλοπηδιέσαι όπου βρεις! Απενεχοποιήσου, ξέσπα και γεύσου την τελευταία απόλαυση που σου έμεινε!

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΚΑΨΟΥΡΟΜΑΝΤΡΑΧΑΛΟΣ


Ο μπαμπάς ανησυχεί ακόμα μην μπλέξω με χασίσια (έφτασα 32 και ούτε τσιγάρο πατέρα! Έλεος!), ο πρώην μη με πειράξει κανένας μαλάκας, ο ψυχαναλυτής μου μη καθηλωθώ και δεν ξανακάνω σχέση,  ο ψιλικατζής στο ισόγειο της πολυκατοικίας μη με κλέψουν στα κοινόχρηστα, ο ξαδερφός μου μην τρακάρω και σκοτωθω, ο φίλος μου ο Παντελής μη βάλλω το λάθος οικονομικο πακέτο στο κινητό μου, συνάδελφος blogger μην κάνω γραμματικό λάθος και εκτεθώ, και ο λογιστής μου μη δεν μαζεψω αποδείξεις η αφηρημένη! ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ...ΜΑ ΓΙΑΤΙ...ΓΙΑΤΙ...ΓΙΑΤΙ  ΣΤΟΝ ΚΟΡΑΚΑ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΝΑ ΞΑΝΑΜΠΛΕΞΩ ΜΕ ΑΝΤΡΑ???Αυτά σκεφτόμουν όταν είδα live τα χειρότερα, και ένιωσα σαν την Bridget Jones, στη σκηνή, που είναι σε φυλακή ανατολικής χώρας, και  ενώ όλες οι κρατούμενες ,έχουν χωρίσει απο τους άντρες τους λόγω ξυλοδαρμού, η Bridget παραπονείται, επειδή δεν δίπλωνε τα σώβρακα!

Δεν είναι αγάπη κύριε δήθεν ερωτευμένε  να καβαλάς τη μάντρα του σπιτιού μιας κοπέλας, και να εισβάλλεις στο χώρο της! Ούτε να την απειλείς οτι θα βγάλεις στη φόρα προσωπικές της στιγμές. Ξέρεις, έχει δικαίωμα να πάρει όποιο δρόμο θέλει, ακόμα και τον κακό, που λένε και οι παπάδες. Το μονο που κατάφερες με τον φασισμό σου, ειναι να τη ρίξεις στην καθοδήγηση του γνωστού δικηγόρου! Για να σε αντιμετωπίσει έπρεπε να βρει αντίστοιχο φασίστα! Νισάφι πια, με τον ελληνάρα, που στο όνομα της υπεράσπισης μιας γυναίκας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει, και αντί να τον κράζουμε, να λέμε τον καημένο ερωτεύτηκε! Και όλοι αυτοί που βγαίνουν και τη βριζουν καμένη κ.ο.κ να κοιτάξουν το σπίτι τους και τα παιδια τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανήθικο, να βάζεις στη γωνία, ένα πλάσμα, φανερά ανυπεράσπιστο. Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω guys!!!

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

OYOYOYOY...AOY...TΣ


Χωρισμοί, χωρισμοί, κι αναθεματισμοί. Εχεις στραβά πόδια, μα τί σαγόνι, καριέρες, καριέρες, καριέρες! Έφαγε με τον άντρα της, την έριξε ο Καρτερός, ξεσκόνισμα και πλύσιμο και αστραφτερες συνειδήσεις.! Σκάσε κυπραία γαιδούρα, έχεις κυταρίτιδα και όσοι είναι δίπλα τους πηδιούνται με ότι βρουν. Αγωνίζεται η γεωργιανή, κερδίζει το τεκνό, νικητής ο Σάκης. Ταραμοσαλάτα, χαλβάς και κολοκύθια με τη ρίγανη. Χρόνια μας πολλά, ακόμα είμαι μόνη, και δεν έχω βγει απ' το σπίτι μια βδομάδα, και η ερώτηση είναι μια, θα έκανα μπότοξ??? Ή μάλλον δύο, the winner takes it all τελικά? Κι άλλη μια last but not least! ΕΜΕΙΣ ΟΙ LOOSERS ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ ΚΑΤΟΥΡΙΣΑΜΕ??????? ΕΕΕΕΕΕΕΕ?????

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Η ΚΑΚΙΑ ΚΡΗΤΙΚΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΥΛΑ ΠΟΥ 'ΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΠΕΥΘΥΝΗ




Να είναι το μαγαζάκι μας σε τάξη, να είναι σωστό το ταμείο, και τα βιβλία στους πάγκους αλφαδιασμένα! Δούλεψε πολύ το κοριτσάκι για να γίνει μπεύθυνη!
Τι σκατά μάζεψε οταν χαλάσε η αποχέτευση και το μαγαζάκι πλημμύρισε, τι ανήμερα χριστούγεννα και ανήμερα πάσχα δούλευε όταν όλοι έτρωγαν γιορτινό τσιτσί! Μέχρι και ξύλο έφαγε, απο την προηγούμενη μπεύθυνη, που ήταν και κρητικιά και έβραζε το αίμα της, όταν μια μέρα έχυσε το ciocolacino fredo, που έπινε η κακομοίρα, σε λεύκωμα για τη Μαρία Κάλλας. Όχι, δεν θύμωσε για την προσβολή στην καλλιτέχνιδα η κακιά κρητικιά, αλλά για τα εκατό ευρώ που έχανε το μαγαζάκι μας που είναι και αλυσίδα.
Όλο το βράδυ έκλαιγε η κακομοιρούλα σπίτι της με τον καιρο όμως συμμορφώθηκε. Σταμάτησε να πίνει καφέ, ανέλαβε την διασκέδαση της κακιάς κρητικιάς με ανέκδοτα που της έλεγε κάθε μέρα (όταν δε γελούσε η κακιά κρητικιά, γελούσε η κακομοιρούλα δυνατά και κάπως την ξεγελούσε οτι ήταν αστείο το ανέκδοτο), έβριζε όποιον ενοχλούσε την κακιά κρητικιά, σύμφωνούσε με όλα τα κακεντρεχή σχόλια για συναδέλφους και πελάτες(τύπου:δεν φτάνει που είναι σαν φάλαινα θέλει να παραγγείλει και το βιβλίο του Παρλιάρου), έμαθε να κουτσομπολεύει αγενώς(γιατί υπάρχει και ευγενικό κουτσομπολιό!!!!!!!!) και απομνημόνευε τα χρώματα απο τα εξώφυλλα των βιβλίων για να δείξει οτι είναι καλή υπάλληλος. Δεν έλεγε ποτέ όχι η κακομοιρούλα μας (μέχρι και προφυλακτικά αγόρασε, μια μέρα που η κακιά κρητικιά είχε κάβλες και είχε ξεμείνει). Ως και φίλες έγιναν, και τα προσωπικά τους έλεγαν, και πάνω απ ολα η κακομοιρούλα είχε κατακτήσει την πολυπόθητη, για τους έλληνες, φήμη του “καλού παιδιού”.
Ήρθε όμως εκείνη η αποφράδα μέρα, που λόγω καλοκαιρινών αδειών, έπρεπε να μπεί και τρίτος στην παρέα. Και ήλθον είς το μαγαζάκιον.
Πρός μεγάλη μου έκπληξη σε τρείς μέρες η κακιά κρητικιά δήλωσε παραίτηση λόγω καταγγελίας που της είχα κάνει στον ζούπερ-μπεύθυνο όλων των μαγαζακίων, για απαράδεκτη συμπεριφορά. Και ήρθε η στιγμή που η κακομοιρούλα, τόσο καιρό, περίμενε! Έγινε μπεύθυνη!
Και έγινε χειρότερη απο την κακιά κρητικιά. Επειδή όμως εγώ ποτέ δεν υπήρξα κακομοιρούλα, ουδέποτε μάζεψα σκατά και απαίτησα οι αργίες να είναι μοιρασμένες. Και όταν έξω απο το μαγαζάκι μας γίνονταν επεισόδια το έκλεισα και έφυγα. Και αφού φούντωσε και έκανε τα αδύνατα δυνατά να με δίωξει, και ως εκ θαύματος δεν τα κατάφερε, εχθές αποφάσισε να με ρίξει στο φιλότιμο! Καλά ρε Μαρία μου λέει, έγω ήμουν χαζή τόσα χρόνια που δούλευα όλες τις αργίες? Και μάζευα και τα σκατά του καθενός? Όχι αγάπη μου, δεν είσαι χαζή, εσύ έγινες μπεύθυνη! Ενώ εγώ παραμένω μια απλή χαζή υπάλληλισκα, γνωστή τοις παση ως αντιδραστική, τεμπέλα, bitch, ψηλομύτα, μυγιάγγιχτη, φυτό κτλ (να σου πώ την αλήθεια, τίποτα απο αυτά δεν είπα, μόνο έγνεψα με συμπόνια, την λυπήθηκα την κακομοίρα!)

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑ ΞΑΝΑ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ




Μετά απο δύο μέρες στο Κοκόνι village, να κρατάω τα μωρά της αδερφής μου, αποφάσισα να πάω στην παραλια του Κοκονίου,  στο γνωστό νυφοπάζαρο (φαντάσου κάτι, σαν  μπουρνάζι ala playa). Συναντάω το συμμαθητή μου το Γιάννη, παιδικό έρωτα. Έξι χρόνια στο δημοτικό και τρία στο γυμνάσιο. Σταθερότητα, φίλη μου, και μάλιστα πλατωνικά.
Δεκαπέντε χρόνια έχω να τον δω, και απο χιλιάδες μέρες, η μοίρα διάλεξε, να πέσω πάνω του, με τη ρίζα οχτώ πόντους και τρία νύχια σπασμένα.


 Δεν έχεις αλλάξει καθόλου, μου λέει. Όχι, δεν είναι κοπλιμέντο, όταν περνάς εφηβεία, χοντρή με σιδεράκια και ακμή καρα-ακμαζουσα!!! Μου ζητάει το τηλέφωνό μου. Αστεράκια, καρδούλες, συννεφάκια. Κάθονται μαζί του δύο ακόμα συμμαθητές μου. Και οι δύο νοικοκυρευτηκαν. Μόνο εγώ είμαι το ρεμάλι, μου λέει. Απο μικρή ήξερα που χτύπαγα η πουτάνα. Δεν θα σου πω ψέμματα. Του έχουν πέσει όλα τα μαλλιά, που ήταν και πυρόξανθα, αλλά μ' αρεσ'. Μην είν' που 'ν' ρεμάλ', μην είν' που η μάνα του τον ξυλοφόρτωνε και έχει αυτούνη τη θλίψ'? Μπαααα! Είν' που 'μαι τρείς μήνς αγάμητη μανούλα μου!
Κάθομαι στο πίσω τραπέζι. Ξέρω το σβέρκο του ωσάν την παλάμη μου. Εννιά χρόνια στο πίσω θρανίο γαρ. Μην κοροϊδεύεις. Ξέρω οτι είμαι τριάντα. Ξέρω οτι μετά το τελευταίο στραπάτσο, είπα, οτι θα επιλέξω ώριμα, βάσει φορολογικής δήλωσης και κοινωνικής θέσης, όμως αυτό είναι καθαρό Κάρμα!!! Δεν το βλέπεις? Ούτε τί δουλειά κάνει δεν ρώτησα. Μα ποιος νοιάζεται? Έχει παίξει το μεθυσμένο, στο ιστορία με προίκα του Τσιφόρου, στην Πέμπτη Δημοτικού, και το κοινό παραλυρούσε. Έχει προσωπικότητα. Χιούμορ και πνεύμα! Κάτι σαν τον Αλέξανδρο Ρήγα σε καραφλό straight!