Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΜΟΥ

Κι οταν σας φαίνεται απόμακρος ο περιγυρός σας , τότε θα πει πως το διάστημα τούτο είναι απροσμέντρητα πλατύ κι αγγίζει τα αστέρια. Χαρείτε το αυτό σας το μέστωμα, όπου κανένας δε μπορεί να σας ακολουθήσει. Φανείτε καλός σε κείνους που μένουν πίσω, σίγουρος για τον εαυτό σας και γαλήνιος απέναντι τους. Μην τους τυραννάτε με τις αμφιβολίες σας, μην τους τρομάζετε με τους φανατισμούς και τους ενθουσιασμούς σας. Δεν θα μπορούσαν να τους καταλάβουν.  Προσπαθήστε να επικοινωνήσετε μαζί τους γύρω σε κάτι πιστό κι απλό. Η επικοινωνία τούτη δεν θα αλλάζει, υποχρεωτικά, κάθε που σεις μεταμορφωνόσαστε. Αγαπήστε στο πρόσωπό τους, τη ζωή σε μιά μορφή της που σας είναι ξένη. Φανείτε επιεικής στους γερασμένους ανθρώπους που τους τρομάζει η μοναξιά. Η μοναξιά που σεις της παραδινόσαστε με τόση εμπιστοσύνη.

ΡΑΙΝΕΡ ΜΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ